Konglomerat to materiał wykończeniowy powstający na bazie zmielonego kamienia naturalnego, spoiwa oraz pigmentu. Spoiwem wykorzystywanym do produkcji konglomeratów kamiennych jest żywica poliestrowa, dzięki której możemy łączyć ze sobą kolejne arkusze konglomeratu bez widocznych spoin uzyskując m.in. blaty kuchenne i stołowe w różnych rozmiarach i kształtach. Do produkcji konglomeratu stosuje się mieszkanki zmielonych kamieni lub kamienie określonego rodzaju. W ten sposób powstaje konglomerat marmurowy, granitowy czy kwarcowy. Materiały te różnią się od siebie walorami estetycznymi i cechami fizycznym. Dlatego przed wyborem konglomeratu warto sprawdzić, czy materiał, który nam się podoba sprawdzi się w danej aplikacji.
Konglomerat marmurowy
Konglomerat marmurowy powstaje z połączenia 95% skał węglowych (marmuru) i 5% spoiwa w postaci żywicy. Niekiedy dodaje się do niego również barwniki, których zadaniem jest nadanie określonego wyglądu lub podkreślenie naturalnej barwy kamienia. Konglomerat marmurowy bardzo często jest określany mianem aglomarmuru, co jest błędem. Materiały te wytwarza się w podobny sposób oraz w takich samych proporcjach, ale przy innej wielkości ziaren wykorzystywanych w produkcji. Do produkcji aglomarmuru wykorzystuje się sproszkowany marmur. W przypadku konglomeratu marmurowego są to nieco większe ziarna, co przede wszystkim przekłada się na inny efekt wizualny. Konglomerat z marmuru jest dość miękki i podatny na działanie kwasów, dlatego wymaga odpowiedniego traktowania – podobnie jak w przypadku marmuru naturalnego niezbędna okazuje się odpowiednia impregnacja powierzchni. Warto również pamiętać o tym, że konglomerat marmurowy jest bardziej podatny na zarysowania niż kwarcowy. Decydując się na blaty kuchenne z konglomeratu marmurowego musimy pamiętać o tym, że na tym typie konglomeratu nie należy stawiać gorących przedmiotów ani kroić nic nożem.
Konglomerat kwarcowy
Konglomerat kwarcowy to jeden z najbardziej popularnych rodzajów konglomeratu. Standardowo konglomerat kwarcowy składa się z ponad 90% naturalnego kwarcu w postaci zmielonych kamieni albo piasku. Resztę stanowi spoiwo, najczęściej żywica epoksydowa. Jako, że produkt końcowy przejmuje właściwości kamienia wykorzystanego do produkcji, konglomerat kwarcowy ma gładką powierzchnię i jest dostępny w szerokiej gamie kolorów, zwłaszcza o jasnych odcieniach. Konglomeraty kwarcowe są również bardziej wytrzymałe niż marmurowe, zwłaszcza te z dodatkiem granitu. Dlatego są powszechnie stosowne w licznych aplikacjach.
Konglomerat do kuchni i do łazienki
Zazwyczaj konglomeraty wykorzystuje się do produkcji parapetów wewnętrznych, a także blatów kuchennych i blatów łazienkowych. W kuchniach bardzo dobrze sprawdzają się blaty marmurowe, choć podczas ich użytkowania należy przestrzegać określonych zasad. W łazienkach, ze względu na podwyższoną trwałość stosuje się głównie konglomeraty kwarcowe. Za ich wyborem przemawia lekkość, uniwersalność oraz mała nasiąkliwość, dzięki czemu bardzo dobrze sprawdzają się w warunkach podwyższonej wilgotności powietrza oraz w miejscach szczególnie narażonych na działanie wody.
Konglomerat marmurowy czy kwarcowy?
Konglomerat to materiał wykończeniowy powstający na bazie zmielonego kamienia naturalnego, spoiwa oraz pigmentu. Spoiwem wykorzystywanym do produkcji konglomeratów kamiennych jest żywica poliestrowa, dzięki której możemy łączyć ze sobą kolejne arkusze konglomeratu bez widocznych spoin uzyskując m.in. blaty kuchenne i stołowe w różnych rozmiarach i kształtach. Do produkcji konglomeratu stosuje się mieszkanki zmielonych kamieni lub kamienie określonego rodzaju. W ten sposób powstaje konglomerat marmurowy, granitowy czy kwarcowy. Materiały te różnią się od siebie walorami estetycznymi i cechami fizycznym. Dlatego przed wyborem konglomeratu warto sprawdzić, czy materiał, który nam się podoba sprawdzi się w danej aplikacji.
Konglomerat marmurowy
Konglomerat marmurowy powstaje z połączenia 95% skał węglowych (marmuru) i 5% spoiwa w postaci żywicy. Niekiedy dodaje się do niego również barwniki, których zadaniem jest nadanie określonego wyglądu lub podkreślenie naturalnej barwy kamienia. Konglomerat marmurowy bardzo często jest określany mianem aglomarmuru, co jest błędem. Materiały te wytwarza się w podobny sposób oraz w takich samych proporcjach, ale przy innej wielkości ziaren wykorzystywanych w produkcji. Do produkcji aglomarmuru wykorzystuje się sproszkowany marmur. W przypadku konglomeratu marmurowego są to nieco większe ziarna, co przede wszystkim przekłada się na inny efekt wizualny. Konglomerat z marmuru jest dość miękki i podatny na działanie kwasów, dlatego wymaga odpowiedniego traktowania – podobnie jak w przypadku marmuru naturalnego niezbędna okazuje się odpowiednia impregnacja powierzchni. Warto również pamiętać o tym, że konglomerat marmurowy jest bardziej podatny na zarysowania niż kwarcowy. Decydując się na blaty kuchenne z konglomeratu marmurowego musimy pamiętać o tym, że na tym typie konglomeratu nie należy stawiać gorących przedmiotów ani kroić nic nożem.
Konglomerat kwarcowy
Konglomerat kwarcowy to jeden z najbardziej popularnych rodzajów konglomeratu. Standardowo konglomerat kwarcowy składa się z ponad 90% naturalnego kwarcu w postaci zmielonych kamieni albo piasku. Resztę stanowi spoiwo, najczęściej żywica epoksydowa. Jako, że produkt końcowy przejmuje właściwości kamienia wykorzystanego do produkcji, konglomerat kwarcowy ma gładką powierzchnię i jest dostępny w szerokiej gamie kolorów, zwłaszcza o jasnych odcieniach. Konglomeraty kwarcowe są również bardziej wytrzymałe niż marmurowe, zwłaszcza te z dodatkiem granitu. Dlatego są powszechnie stosowne w licznych aplikacjach.
Konglomerat do kuchni i do łazienki
Zazwyczaj konglomeraty wykorzystuje się do produkcji parapetów wewnętrznych, a także blatów kuchennych i blatów łazienkowych. W kuchniach bardzo dobrze sprawdzają się blaty marmurowe, choć podczas ich użytkowania należy przestrzegać określonych zasad. W łazienkach, ze względu na podwyższoną trwałość stosuje się głównie konglomeraty kwarcowe. Za ich wyborem przemawia lekkość, uniwersalność oraz mała nasiąkliwość, dzięki czemu bardzo dobrze sprawdzają się w warunkach podwyższonej wilgotności powietrza oraz w miejscach szczególnie narażonych na działanie wody.